Dominant edged jest autosomalną niekompletnie dominującą mutacją, w wyniku której u ptaków SF redukcja eumelaniny zwykle tworzy wzór "obrzeżenia" (edged) na skrzydłach. U ptaków DF edged będziemy mieli prawie całkowicie żółtego ptaka (jasno niebieskiego w serii blue) z jasnoszarymi lotkami i jasnozielonym odcieniem na skrzydłach (jasnoniebieskim w serii blue).
Mutacja ta pochodzi od A. fischeri i została przeniesiona do innych gatunków z białą otoczką oka poprzez transmutację. U Agapornis fischeri pomarańczowo-czerwona maska u ptaków DF jest zwykle mniejsza - zjawisko, które można zaobserwować również u ptaków mutacji szek.
W związku z tą mutacją było sporo zamieszania. Ponieważ jest to niepełne dziedziczenie dominujące, oznacza to, że istnieje wyraźna różnica między ptakami SF i DF. W dobrym standardowym SF edged, ptaki będą wykazywać ładny i wyraźny wzór edged. Dzieje się tak dlatego, że podobnie do mutacji marbled u A. roseicollis, eumelanina w rdzeniu pióra jest częściowo "wybielona". Widać jednak, że różnorodność wśród ptaków SF jest znacznie większa. Niektóre SF nie mają prawie żadnej redukcji eumelaniny (często ma to miejsce u samic), podczas gdy inne mogą mieć redukcję eumelaniny prawie 50%. Czasami młode SF edged rodzą się z par, które na pierwszy rzut oka mają normalny kolor. Okazywało się, że jeden z rodziców (najczęściej samica) był SF edged, ale redukcja była bardzo minimalna.
Niestety, wielu hodowców przestało hodować ptaki dominant edged. Szkoda, ponieważ jest to piękna mutacja o wielu możliwościach. Problemem jest to, że niektórzy hodowcy kojarzyli tę mutację eumelaniny z pastelem lub szekiem. Spowodowało to spore zamieszanie i stworzyło to trochę "mydło i powidło". Początkujący hodowcy po prostu nie znają tej mutacji.
SF dominant edged Agapornis fischeri
Pierwszy odnotowany dominant edged Agapornis fischeri urodził się w latach 70. w wiosce Berghem w Holandii, w wolierze pana M.J. van der Donka.
Sztuką jest hodowanie ptaków SF edged w jak największym stopniu zgodnie ze standardami, co oznacza redukcję eumelaniny o około pięćdziesiąt procent na ciele i nieco ciemniejsze skrzydła z wyraźnym wzorem "edged". Samce mają zwykle ładniejszy wzór wśród ptaków SF, co oczywiście nie wyklucza prawdopodobieństwa ładnie "zaznaczonych" samic. W najlepszych okazach rdzeń piór na skrzydłach jest "wybielony". Ponieważ krawędź pióra zachowuje większość swojego zielonego koloru, tworzony jest efekt edged. Wybielanie rdzenia piór w najlepszych przypadkach wynosi około 40 do 50 procent. W rezultacie wnętrze pióra będzie się zmieniać od jasnozielonego do żółtego, powodując efekt „spływania” koloru. Lotki pozostają prawie niezmienione.
U ptaków niebieskich skrzydła mają „jasnoszare” plamki. Kolor nóg, oczu i pazurów pozostaje niezmieniony w porównaniu z typem dzikim. Pozostała część ciała jest wybielona bardziej równomiernie, chociaż czasami na piórach klatki piersiowej można zaobserwować lekki „efekt spływania” koloru. Maska u ptaków SF pozostaje niezmieniona pod względem wielkości i koloru. Z powodu tego wybielania trudniej jest rozpoznać dark factor u ptaków z serii zielonej. W niebieskiej serii ten problem jest mniej widoczny.
W mniej zmienionych okazach SF redukcja eumelaniny może być minimalna, przez co często można spotkać (zwykle u samic SF) ptaki o ciemniejszym ubarwieniu. Trudno je rozpoznać jako ptaki SF edged.
Często zdarza się, że hodowcy mylą pastel z dominant edged. Jednak nie powinno być wątpliwości - pastel dziedziczony jest autosomalnie recesywnie. Jednym z wymagań standardów dla pasteli jest rozjaśnienie całego ciała w około pięćdziesięciu procentach. W związku z tym nie tylko rozjaśniony zostaje kolor ciała, ale także lotki mają jaśniejszy kolor. W najlepszych okazach są one jasnoszare, a u ptaków gorzej wybarwionych mogą być nawet białe. U ptaków SF edged lotki są nadal całkowicie czarne, a skrzydła wykazują rodzaj efektu „spływania koloru”.
DF dominant edged Agapornis fischeri
Ten typ można łatwo rozpoznać. W serii zielonej będą "brudnożółte" ptaki z jasnoszarymi lotkami i nadal charakterystycznym „zielonym odcieniem” w pobliżu zagięcia skrzydła i górnej części skrzydeł. Maska wydaje się być nieco mniejsza, ale zgodnie ze standardami musi być tego samego kształtu i z niezmienionym kolorem w porównaniu z typem dzikim. Kolor oczu, nóg i pazurów pozostaje taki sam w porównaniu z typem dzikim.
Ptaki z serii niebieskiej mają barwę od bardzo jasnoniebieskiego do bardzo jasnoszarego, z białą maską, szarymi lotkami i wyraźnym pstrokatym wzorem na skrzydłach. Czasem mylone są z Pastellno, ale i w tym przypadku są wyraźne różnice. Ptaki Pastellno mogą być rzeczywiście bardzo wybielone, ale mają całkowicie białe lotki i są bardziej cętkowane.
U ptaków SF edged samce mają zwykle większą redukcję eumelaniny, u ptaków DF edged nie ma tak naprawdę wizualnego rozróżnienia między samcami a samicami.
Dominant edged u Agapornis personatus
Mutacja edged została przeniesiona z A. fischeri do A. personatus poprzez transmutację, później pojawił się również u A. nigrigenis i A. lilianae.
Agapornis personatus edged nie są zbyt powszechne. Typ wyglądu jest taki sam jak A. fischeri, z wyjątkiem czarnego koloru głowy, który jest również zredukowany u czarnogłówek. Ma to sens, edged wpływa na tworzenie się eumelaniny, a jak wiadomo czarny kolor głowy u Agapornis personatus składa się głównie z eumelaniny i ograniczonej ilości czerwonej psittaciny. Ponieważ żółty kolor klatki piersiowej nie zawiera eumelaniny, kolor pozostanie niezmieniony.
Dominant edged u Agapornis nigrigenis
W tym gatunku ptaki SF mają również typowe krawędzie skrzydeł i towarzyszące im czarne lotki. Podobnie jak w przypadku Agapornis personatus, kolor czarnej maski również może być nieco rozjaśniony. Ptaki DF są żółte z zielonym odcieniem, podobnie jak A. fischeri i A. personatus. Wielu hodowców będzie zachwyconych wzorem edged i często zapomina o standardach gatunku A. nigrigenis: mniejszej - typowej wielkości, spłaszczonej głowie, dwubarwnym oku, zielonym kuprze, mniejszym dziobie i rozjaśnieniu dzioba w kierunku nasady.
Dominant edged u Agapornis lilianae
Ostatecznie transmutacja Dominant edged, pojawiła się u nierozłączek A. lilianae. Oprócz typowych cech gatunku A. lilianae: mniejsze, głowa spłaszczona, oko w dwóch odcieniach, zielony kuper, dziób mniejszy i rozjaśniony w kierunku nasady, obydwa typy SF i DF będą miały typowe cechy dla Domiant edged. Podobnie do A. fischeri kształt maski w DF dominant edged jest nieco mniejszy niż normalnie.
Kombinacje
Dominant edged może być kojarzony z wszystkimi istniejącymi kolorami z wyjątkiem mutacji, które wpływają na powstawanie eumelaniny. Dominant edged można dobierać w pary z np. zielonym, serią niebieską, fioletową, slaty i dark factor. Dominant edged są silnymi ptakami i obecność tej mutacji nie wpływa na zdrowie ptaków.
Nie warto ich łączyć z pastel (bo tu już jest redukcja eumelaniny o około 50%) ani z NSL ino (w tym przypadku nie ma eumelaniny wcale). Utracą one wtedy wszystkie cechy edged i dlatego nie są odpowiednie jako ptaki wystawowe.
Należy zapamiętać złotą zasadę: kombinacja mutacji, która nie wykazuje charakterystycznych cech i dlatego nie może być już rozpoznana, jest bezużyteczna i dlatego zdecydowanie nie jest zalecana.
Opracowano na podstawie książki : "Lovebirds Compendium" - 2016 - Dirk Van den Abeele
