Szek recesywny jest mutacją dziwną. W tym typie szeka redukcja eumelaniny jest bardzo wysoka - wynosi około 95%. W związku z tym ptaki są prawie całkowicie żółte i mają tylko kilka nielicznych małych zielonych plamek.
Może to dawać mylne wrażenie, że mamy żółtego ptaka z zielonymi plamkami, ale w rzeczywistości jest to zielony ptak, który "zbladł" w około 95%.
Niektórzy opisują tą mutację jako "black eyed clear". W opinii autora lepiej jest zaklasyfikować tę mutację jako typ szek. Istnieje kilka argumentów na poparcie tej tezy.
Pierwszym powodem jest mniejsza maska. Jeśli przyjrzymy się uważnie recesywnemu A. roseicollis, zobaczymy, że maska jest wyraźnie mniejsza, tak jak w przypadku dominującego szeka Agapornis roseicollis. Pomimo faktu, że szek jest faktycznie sklasyfikowany jako mutant eumelaniny, widzimy, że czerwona maska składająca się z psittaciny jest mniejsza. Kuper jest bardziej zielony, a kropki na ogonie są głównie czerwone.
Drugim argumentem jest to, że gdy połączymy szeka recesywnego Agapornis roseicollis z szekiem dominującym Agapornis roseicollis, wyhodujemy fenotypy, które są szekami dominującymi i recesywnymi w tym samym czasie. Powoduje to, że ptaki są całkowicie żółte.
Na koniec należy również pamiętać, że szek recesywny jest prawdopodobnie mutacją, na którą mogą mieć wpływ inne obecne geny (poligenia lub epistaza).
Szeki recesywne u nierozłączek
Pierwszy szek recesywny u Agapornis roseicollis pojawił się w 1968r w Australii. U Agapornis fischeri pierwsze szeki recesywne pojawiły się w Holandii w 1990roku. U innych gatunków z białą obwódką oka również można znaleźć szeki recesywne, ale powstały one w wyniku transmutacji.
Dziedziczenie jest oczywiście autosomalne recesywne.
Szeki recesywne u Agapornis roseicollis
Kolor lotek, stóp i paznokci może być różny od szarego do całkowicie wybielonego. W większości przypadków niebieski kuper jest wyeliminowany prawie całkowicie ale nadal ma jasnozielony odcień w górnej części kupra, w dolnej części pleców. Kropki na ogonie prawie zniknęły, a koniec ogona jest czasami bardziej czerwony niż zwykle. Typowa dla szeka recesywnego A. roseicollis jest mniejsza maska ze względu na spadek czerwonej psittaciny w masce. Ptaki szpalty dla tej mutacji można zwykle rozpoznać po ich plamkach na wewnętrznej stronie uda lub z tyłu głowy. Szeka recesywnego można łączyć ze wszystkimi mutacjami u A. roseicollis, z wyjątkiem innych mutacji redukujących eumelaninę.
Szek recesywny u Agapornis fischeri
Szek recesywny Agapornis fischeri jest prawie całkowicie żółty z jedynie sporadycznie występującymi zielonymi kropkami na tułowiu, głównie na skrzydłach, podobnie jak szek recesywny Agapornis roseicollis. Kuper jest głównie żółty. Kropki na ogonie prawie zniknęły, a koniec ogona może czasami być bardziej czerwony niż zwykle. Kolor dzioba, oczu, stóp i paznokci pozostaje niezmieniony.
Hodowla szeków recesywnych jest trochę trudniejsza. Nie oznacza to jednak, że jest to słaba mutacja. Ważne jest, aby w jak największym stopniu unikać chowu wsobnego. Poprzez introgresję genetyczną (transmutację) powstają recesywne A. lilianae, A. nigrigenis i A. personatus. W grupie z białą otoczką oka szeka recesywnego można łączyć z Dark Faktor, slaty, fioletem i niebieskimi. Kombinacje z innymi czynnikami redukującymi eumelaninę są bezcelowe i prowadzą jedynie do nieporozumień.
Oczywiście szeki recesywne zielone można również łączyć z Dark Faktor, ale ponieważ ptaki te są wizualnie prawie całkowicie żółte, nie zawsze będzie to wyraźnie widoczne.
Opracowano na podstawie książki : "Lovebirds Compendium" - 2016 - Dirk Van den Abeele
