Poza brown fallow i dun fallow mamy też mutację, którą nazywamy palle fallow. W tej autosomalnej recesywnej mutacji eumelanina obecna w piórach jest zmniejszona o 90 do 95 procent.
Ta znacząca redukcja eumelaniny ma również miejsce w oczach, łapach i pazurach. Z tego powodu kolor pale fallow jest znacznie jaśniejszy niż brown fallow. Pale fallow ma również charakterystyczny kolor oczu. Są jaskrawoczerwone, czasem nawet krystalicznie czyste. Powód można znaleźć, badając eumelaninę, która wciąż jest obecna w oczach. Locus pale fallow (pf-locus) wpływa na macierz melanosomów (granulki pigmentowe), co ma silny wpływ na pigmentację oka. W przeciwieństwie do brown fallow, które mają bordowo-czerwone oczy, ta mutacja ma wyraźne czerwone oczy, które wyglądają jakby były przezroczyste. Dzieje się tak dlatego, że w oczach brown fallow nadal widoczna jest eumelanina słabej jakości obecna w naczyniówce i siatkówce.
Obecnie pale fallow można znaleźć w rodzaju Agapornis u Agapornis roseicollis, Agapornis taranta i Agapornis fischeri. Podobnie jak w przypadku innych typów fallow te mutanty są raczej słabe. Może nie tak słabe jak brown fallow, które przodują pod względem śmiertelności w pierwszych dniach.
Jeśli stado hodowlane jest właściwie dobrane, możliwe jest wiele kombinacji z mutacją pale fallow. Są hodowcy, którzy od lat włożyli dużo wysiłku i wyhodowali kilka różnych kombinacji. Geert Serlet na przykład, z zachodnioflamandzkiego Oedelem od kilku lat hoduje pale fallow Agapornis roseicollis i połączył je już z orange face, turkusem, aqua, *blue*, fioletem i to w połączeniu z opaline albo nie. Innymi słowy: prawie wszystkie możliwe kombinacje.
Jak dobrze wiemy, kombinacje palle fallow z innymi mutacjami eumelaniny są bezcelowe.
Pale fallow Agapornis roseicollis
Zgodnie z istniejącą literaturą ten typ fallow został po raz pierwszy zaobserwowany u A. roseicollis w 1977 roku. Mutacja ta powstała w byłych wschodnich Niemczech i nazywano ją fallow wschodnioniemiecki. Dopiero po upadku żelaznej kurtyny w 1989 roku ptaki te stały się bardziej rozpowszechnione na zachodzie. Obecnie dla tej mutacji powszechnie przyjmuje się nazwę pale fallow.
Pale fallow Agapornis roseicollis jest żółtym ptakiem o jasnozielonej poświacie na upierzeniu. Kuper wydaje się być bardziej matowy niż o typu dzikiego. Typowe dla pale fallow są jaskrawoczerwone oczy, ale także charakterystyczny zielonkawy odcień na dolnej części ciała. Łapy są bladoróżowe, a pazurki w kolorze rogów. Maska pozostaje niezmieniona w porównaniu z typem dzikim pod względem rozmiaru i koloru. Pale fallow można łączyć u Agapornis roseicollis z dark factor, orange face, pale headed, opaline, aqua i turkusem. W połączeniu z dark factor różnicę widać wyraźnie tylko w kolorze kupra. Kiedy pale fallow jest połączony z mutacją PPR (Partialy Psitacine Reduction) lub *blue*, poświata niebieska lub aqua na dolnej części ciała jest nadal wyraźnie widoczna.
Pale fallow u Agapornis fischeri
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat pojawiły się liczne doniesienia o pale fallow Agapornis fischeri w Danii. W 1992 roku można było przeczytać o Bente Nielsen, która z pary rodziców typu dzikiego wyhodowała „bardzo żółto-pastelowo-zielonkawe” ptaki w 1989, 1990 i 1991 roku, ale z czerwonymi oczami i pomarańczowoczerwoną głową. Ponieważ Bente Nielsen uważała, że nie posiada wystarczającej wiedzy genetycznej, aby zarejestrować tę mutację, ptaki zostały sprzedane Finnowi Mortensenowi. On z kolei sprzedał dwie pary (fallow x green/fallow) Bentowi Rasmussenowi i Calle Dall, aby zapewnić przetrwanie tej mutacji. Niestety tylko Finn Mortensen zdołał w tym roku wyhodować jednego fallow zielonego. Później John Larsen (nieumyślnie) kupił w lokalnym sklepie zoologicznym kilka szpaltów i niedługo potem wyhodował swojego pierwszego pale fallow Agapornis fischeri. W 2008 roku tylko kilka ptaków z oryginalnego stada hodowlanego było żywych i należało do Finna Mortensena, który sprzedał pozostałe fallow Johnowi Larsenowi. Następnie John Larsen sprzedał kilka ptaków kilku hodowcom w Holandii.
Pale fallow Agapornis fischeri można pomylić z pastelowym A. fischeri ale jeśli przyjrzymy się uważniej, od razu zauważymy jaskrawoczerwone oczy.
Jeśli porównać brown fallow i pale fallow u A. fischeri, zobaczymy następujące różnice:
- Barwa upierzenia jest bardziej wybielona u pale fallow niż u brown fallow.
- U pale fallow lotki są białe, ale szarobrązowe u brown fallow.
- Czerwone oczy są bardziej charakterystyczne u pale fallow niż u brown fallow.
Typowego zielonego odcienia dolnej części ciała, który można zaobserwować u pale fallow Agapornis roseicollis, nie ma u pale fallow Agapornis fischeri. U Agapornis fischeri występuje redukcja eumelaniny z tyłu głowy, co powoduje uwydatnienie obecności czerwonej psittaciny (choć w ograniczonej ilości).
Pale fallow u Agapornis taranta
W 2004 roku w Niemczech zgłoszono istnienie bardzo jasnego fallow Agapornis taranta. Próby zlokalizowania tego ptaka jednak nie powiodły się. Dzięki pomocy André van der Voorna i Pietera van den Hooven udało się „wytropić” ptaki. Wilhelm i Erika Schoon hodowali A. taranta od 1974 roku. W tamtych czasach nie było łatwo pozyskać A. taranta i ich „stado hodowlane” ograniczało się do tej jednej pary. Kilka lat później, w 1978 roku Wilhelmowi udało się zdobyć kilka dodatkowych par A. taranta przez park ptaków Walsrode. Ptaki te pochodziły z natury i dlatego ich wiek nie był znany. Później Wilhelm i Erika mogli kupić kolejne osiem A. taranta pochodzących z Niemiec i Holandii. W ten sposób krok po kroku powstawała ich własna linia krwi. A potem stało się: 24 kwietnia 1999 roku urodziło się młode z oczami jaskrawo czerwonymi. Pisklę było słabe, a rodzice porzucili młode. Erika, która również pasjonuje się swoimi ptakami, zaopiekowała się młodym i wykarmiła ręcznie. Oczywiście było wiele spekulacji, czy to ino czy inny mutant. W końcu okazało się, że młody, samica, to nie ino, ale "brudny" żółty ptak z czerwonymi oczami. Różni hodowcy mieli swoje własne teorie.
Wilhelm i Erika zostali skierowani do BVA i MUTAVI. Wkrótce podejrzewano, że był to prawdopodobnie pale fallow. Niestety ptak padł bez potomstwa, gdy miał półtora roku. Przez chwilę obawiano się, że ta mutacja zaginie, ale cud się powtórzył i 6 marca 2005 r. z tej samej pary znów urodził się pale fallow. Ten młody, tym razem samiec, został ponownie odchowany ręcznie. Fakt, że tym razem urodził się samiec potwierdził teorię, że musiała to być mutacja autosomalna recesywna i że musiał to być pale fallow (jeśli z dwóch ptaków typu dzikiego urodzi się samiec innego koloru, mutacja jest autosomalna recesywna). Jeśli jest to mutacja SL - mutacja na chromosomie płci - to z dwóch dzikich typów mogą urodzić się tylko samice o innym kolorze. Na szczęście to młode przeżyło i ptak został sparowany z samicą z innej linii. Intencją było oczywiście rozmnażanie szpaltów. W styczniu 2007 narodził się ponownie młody pale fallow, również z pierwotnej pary hodowlanej.Tak jak z poprzednim młodym Erika ponownie zajęła się tym młodym. Niektórzy hodowcy odradzają chów ręczny ptaków, ponieważ według nich ptaki odchowane w ten sposób mogłyby stracić część swojego prymitywnego instynktu i w przyszłości mogą okazać się złymi rodzicami. Taka jest opinia, ale faktem jest, że gdyby Erika nie przestawiła się na chów ręczny, te młode prawdopodobnie nie przeżyłyby swoich pierwszych kilku dni i dlatego nigdy nie byłoby tej mutacji u A. taranta.
W 2007 roku, ich stado hodowlane składało się z dwóch palle fallow i prawdopodobnie kilku szpaltów. Później wyhodowali jeszcze kilka pale fallow i w tym czasie mieli już samice, które bez problemu odchowały młode fallow. Podjęto pierwsze kroki w zarejestrowaniu tej mutacji. Oczywiście, wiadomość o pale fallow u A. taranta szybko rozeszła się po Europie i wkrótce pojawił się niejeden potencjalny nabywca. Około 2010 roku Erika i Wilhelm ze względów zdrowotnych postanowili sprzedać całe swoje stado hodowlane, które w tamtym czasie składało się z kilku pale fallow i kilku szpaltów.
W ten sposób pale fallow u A. taranta trafił do różnych hodowców w Holandii, Niemczech i Austrii.
Kilka podstawowych kojarzeń:
pale fallow green x green
100% green/ pale fallow
green/pale fallow x green/pale fallow
25% szans na green
50% szans na green/pale fallow
25% szans na pale fallow green
green/pale fallow x green
50% szans na green
50% szans na green/pale fallow
green/pale fallow x pale fallow green
50% szans na green/pale fallow
50% szans na pale fallow green
pale fallow green x pale fallow green
100% pale fallow green (ta kombinacja jest zdecydowanie nie zalecana)
Opracowano na podstawie książki : "Lovebirds Compendium" - 2016 - Dirk Van den Abeele
